اشتباهات بد زوج ها در زندگی مشترک

 

برخی اوقات افراد در زندگی مشترکشان اشتباهاتی انجام می دهند که می تواند پایه هاي زندگی را سست و حتی ویران کند. آنهایی که با عشق ازدواج می کنند, با این امید که آینده‌اي خوشحال در انتظارشان باشد زندگی مشترک خود را شروع میکنند, اما با دقت به آمار روزافزون طلاق, معلوم می شود زوج‌هاي زیادی امیدشان برباد می رود.

 

زندگی زناشویی زمانی حفظ میشود که زوج‌ها ارتباطی کارساز با هم داشته و هردو از انجام کارهایی که به ارتباط‌شان صدمه میزند اجتناب کنند.

 

اهمیت ندادن به همسر

اگر تلاش‌ها و لطف‌هاي همسرتان را درک نکنید موجب دلخوری و ناامیدی او خواهید شد. نادیده گرفتن همسر و اهمیت ندادن به او از محق دانستن خود, ناشی می شود.همسران خودخواهی که بابت کارهای همسران‌شان قدردانی نمیکنند, نارضایتی و خشم مخفی را وارد زندگی خود می کنند. این همسران حق به جانب, هرگز تحسین و تشکر نمیکنند اما در عوض مدام در حال شکایت کردن و ایراد گرفتن میباشند.

 

نداشتن ارتباط عمیق و پدیدار

آنهایی که بلد نیستند مفید ارتباط برقرار کنند, شنونده‌هاي خوبی هم نیستند؛ آن ها به حرف همسرشان توجهی ندارند و علاقه‌اي به چیزهایی که همسرشان بازگو میکند ندارند, مدام حرفش را قطع می کنند و کوشش می کنند پیشاپیش خیال بزنند همسرشان چه می خواهد بگوید

 

و طبق همین پیش بینی‌ها قضاوت هم میکنند. اما همسران عاقل و مهربان, با صداقت و روراستی ارتباط برقرار می کنند. وقتی همسران چیزی راکه واقعا منظورشان هست واضح بیان نمیکنند, معمولاً مشکلاتی را به بار می‌آورند.

 

زیر ِ قول زدن

وفا نکردن به گفته و قرارها, اطمینان و اعتماد را بین همسران نابود میکند. عهد و پیمان‌هاي شکسته, یعنی نداشتن ارتباط مفید با همسر. مخصوصا وقتی به همسرتان قول می دهید رازی را افشا نکنید و به این قول‌تان وفادار نمیمانید, در واقع به اعتماد او خیانت کرده اید.

 

جر و بحث‌هاي ناشیانه

خطاهای قبل را تذکر کردن حین جر و بحث, جنبه‌ي منفی گفتگوهای‌تان را تقویت می کند. جملاتی که با «تو همۀ وقت}» و «تو هرگز» شروع میشوند معمولاً همسر را مورد ستیز قرار میدهند.

 

از کاه کوه ساختن و یک مسئله‌ي کوچک و بی‌اهیمت را به معضلی پیچیده تبدیل کردن, تهدید به جدایی و مورد انگ قرار دادن اعضای خانواده‌ي همسر و بحث کردن سر ِ آن ها, همۀ و همه ي مقدمات یک فاجعه را فراهم می کنند. ناسزاگویی و خشونت بدنی, تقریباً تضمین کننده‌ي اتمام ارتباط میباشند.

 

عدم تقبل اصلاح اشتباه

داشتن این نگرش که «من همینم که هستم, چه بخوای چه نخوای», خودخواهی را اثبات میکند و نشان می دهد شما آن‌قدر به همسر و ارتباط‌ي زناشویی‌تان اهمیت نمیدهید که برای اصلاح اشتباهات خود تلاش کنید, حتی وقتی که می دانید همسرتان بابت این موضوع ناراضی و آزرده هست.

 

انتقاد و عیبجویی

انتقاد از همسر مخصوصا جلوی دیگران, صدمه زننده هست. اگر هرگز از همسرتان تقدیر و تحسین نکنید و مکررا هم شکایت کنید و غُر بزنید و فقط از همسرتان انتظار تغییر داشته باشید, زندگی مشترک‌تان به شدت تهدید خواهد شد. سنجش‌ي همسر با همجنس خودش هم کار خطرناکی هست که می تواند زندگی‌تان را نابود کند.

 

دروغ و خیانت

روابط مفید بر پایه‌ي اعتماد و اطمینان قرار دارند, بنابراین دغل‌کاری و دروغ پردازی یک ضربه‌ي بزرگ بر پیکره‌ي روابط شماست. دروغ گفتن در مورد روابط قبل و شرایط مالی فعلی, از تهدیدهایی میباشند که ارتباط‌ي همسران را خدشه دار می کنند. فریب دادن همسر, نشانه قطعی خیانت و عهد شکنی هست.

 

سرکوفت زدن به همسر

همسران نابالغی که هنوز نمی توانند مسئولیت رفتارها و کارهای خودشان را تقبل کنند معمولاً زندگی‌هاي پردردسری دارند. آن ها هرگز بابت اشتباهات خود عذرخواهی نمی کنند و فقط همسرشان را گناهکار میدانند, برای رفتارهای بد خود, بهانه تراشی می کنند و همسرشان را متهم میکنند که باعث و بانی نارضایتی و ناراحتی آنهاست.

 

سرباز زدن از ارتباط‌ي جنسی

ارتباط‌ي جنسی عاشقانه, همسران را به یکدیگر پیوند می دهد. نادیده گرفتن این جنبه از زندگی زناشویی می تواند زمینه روابط‌ تان را تحلیل ببرد. همین طور احتمال این که همسرتان به دنبال ارتباط‌ي فیزیکی با شخص دیگری برود هم چندان میشود.

 

تفریح نکردن

زوج‌هایي که فعالیت‌هاي مفرح ندارند, خودشان را از فرصت پیوندهای عمیق‌تر با یکدیگر محروم میکنند. این که تفریحات خود را از همسرتان کاملا مجزا کنید و مدام به سرگرمی‌هایي بپردازید که وقتی برای پرداختن به علاقه مندی‌هاي همسرتان باقی نمی گذارد, به ضرر زندگی مشترک شماست. حتماً برای با هم بودن و با هم خوش گذراندن وقت بگذارید و روی لذت‌هاي همسرتان تمرکز کنید و فرصت‌هایي را بیابید که بتوانید با هم اکثر بخندید و شادی کنید.