آسمان وقتی درخشان شد ؛ گمان کردم تویی

ناگهان آیینه حیران شد ؛ گمان کردم تویی

ماه پشت ابر پنهان شد ؛ گمان کردم تویی
□□□
مصرعی ناگه نمایان شد ؛ گمان کردم تویی

برکه از ماهی فراوان شد ؛ گمان کردم تویی

رعد از اعماق جان بانگی چنین مستانه زد

آسمان را نور مهمان شد ؛ گمان کردم تویی

رهگذاری تازه از این جاده ی خاکی گذشت

راهی شهر خراسان شد ؛ گمان کردم تویی

صبح جمعه ، پای منبر ، نوحه خوان از آه تو

دفترش آیینه باران شد ؛ گمان کردم تویی

فالی از حافظ گرفتم ؛ یوسف آمد از سفر

کلبه احزان گلستان شد ؛ گمان کردم تویی

نیمه های شب من و سجاده و شعری دگر

حاصلش دیدار خوبان شد ؛ گمان کردم تویی

ماه من از بس که پشت ابر غیبت مانده ای

آسمان وقتی درخشان شد ؛ گمان کردم تویی

(( تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج)صلوات ))