فرزندتان اجازه دهید اشتباه کند

تعداد زیادی از اوقات در زندگی همه ي وقت اتفاقات بر وفق مراد نیستند،مثلا شکست ها در زندگی امری طبیعی می باشند و چه بهتر که فرزندان طعم آن را در کودکی نیز تاحددوی حس کنند. گاهی پدر و مادرهای دلسوز و عاقل، در تلاش برای آماده کردن فرزندان خون جهت رویارویی با دنیای حقیقی، اصرار دارند که انها همه ي وقت نمرات و امتیازات بینظیر را کسب کنند، در زندگی اجتماعی فعال باشند و برترین ایمنی‌ها را برای انها فراهم میکنند.

 

متاسفانه اگر به فرزندان آزادی کافی ندهیم که مرتکب اشتباه شوند، تلاش ما بعنوان پدر و مادر هدر رفته و موفقیت‌هایي راکه ایده‌آل ماست، از فرزندان‌مان دور خواهیم کرد.هرچند مهم هست که حمایت کافی از فرزندان‌مان داشته باشیم و راهنمایی‌شان کنیم، اما به همان اندازه نیز مهم هست که به انها فرصت تجربه‌ي شکست و اشتباه را بدهیم.

 

به جای پیشگیری از اشتباهات، به نوجوان‌مان کمک کنیم تا از لغزش‌هایش درس بگیرد. در ادامه اشتباهاتی را برای‌تان میگوییم که باید اجازه دهید فرزند نوجوان شما مرتکب شود:

 

۱. بگذارید چند دوست مشکوک و غیرقابل اعتماد داشته باشد!

تا حدودی باید به فرزند نوجوان‌تان اجازه دهید دوستانش را خودش گزینه کند، حتی اگر چند دوست غیر قابل اطمینان در حلقه‌ي اطرافیانش باشند. اگر نوجوان‌تان را از وقت گذراندن با یکسری از افراد منع کنید این احتمال وجود دارد که تمایل او به بودن با همین افراد اکثر شود.

 

اگر فرزندتان چند دوست مشکوک دارد، نگرانی‌هاي خود را بابت این موضوع با او در بین بگذارید و رفتارها و فعالیت‌هایش را نظارت کنید. به جای این که ارتباط با این افراد را کاملا رد کنید، به او اجازه دهید تعاملات اجتماعی محدود با شرایط خاص و شفاف با این تیپ افراد داشته باشد؛

 

شرایط را بدون ابهام و به روشنی وضع کنید. با اینکار به فرزند نوجوان خود فرصت می دهید چیزهایی راکه شما نگرانش هستید با چشم‌هاي خود ببیند، شاید خودش تصمیم بگیرد به این ارتباط پایان بدهد، به تشخیص و اراده‌ي شخص خودش، نه به اجبار شما!

 

۲. بگذارید گاهی از قبول مسئولیت سرباز بزند

گاهی والدین از فرزند خود توقع دارند همه ي را راضی نگه دارند و همۀ را تحت تاثیر رفتارهای بینظیر و بی‌نقص خود قرار دهند، تا حدی که اجازه‌ي هیچ خطایی به او نمیدهند. یک پدر ممکن هست با تحکم از فرزندش بخواهد هر شب تمام تکالیف خود را انجام دهد تا هرگز نمره‌ي بد یا امتیاز منفی نگیرد. یک مادر ممکن هست ساک ورزشی فرزندش را بارها چک کند تا مطمئن شود که او هرگز چیزی را فراموش نکرده هست.

 

مدیریت و نظارت کردن ریز به ریز فعالیت‌هاي روزمره‌ي فرزندتان که مبادا اشتباهی بکند، مسئولیت پذیری را به او یاد نمی دهد. بلکه باعث میشود همۀ وقت} وابسته‌ي هشدارها و یادآوری‌هاي مکرر شما بماند و مدام انتظار حمایت کردن از شما داشته باشد. اجازه دهید نوجوان‌تان گاهی مسئولیت‌هایش را فراموش کند، اشتباهی انجام دهد و پیامدهای رفتارهایش را تجربه کند.

 

۳. بگذارید ابراز وجود کند، حتی اگر به شیوه‌اي که شما نمی پسندید

خودمختاری و خودسری و استقلال طلبی، بخشی از رشد طبیعی انسان هست و گاهی ممکن هست فرزندتان دوست داشته باشید به شیوه‌اي که ایده‌آل نیست ابراز وجود کند. اجازه دهید کارش را بکند، حتی اگر اصرار دارد موهایش را سبز کند یا لباس‌هایي بپوشد که اصلا با هم جور نیستند!

 

گرچه مراقب مرزها باشید؛ باید تعادل نسبی وجود داشته باشد تا فرصت ابراز وجود فرزندتان تبدیل به یک رفتار تهاجمی یا آسیب رسان نشود. وقتی که بزرگ‌تر شد، حتما نگاهی به قبل خواهد کرد تا بعضی از رفتارهای آن دوران خود را ببیند و احتمالا به خیلی از انها خواهد خندید یا بابت‌شان شرمنده خواهد شد، اما اگر در این دوران حساس به او اجازه‌ي ابراز وجود طبق میل خودش را ندهید احتمال این که از راههای دیگری، طغیان کند اکثر خواهد شد.

 

۴. بگذارید گاهی شکست بخورد

گاهی والدین نمیتوانند شکست فرزندشان را تحمل کنند و تمام سعی خود را میکنند تا از شکست و ناکامی او پیش گیری کنند. بنابراین تمام دقت‌شان را معطوف هدایت نوجوان‌شان طی مسیری که دارد می کنند تا حتما پیروز شود. اما پیش گیری از شکست، خیانت در حق فرزندتان هست، چون اجازه نمیدهید یاد بگیرد چطور از پس ناامیدی و ناکامی بربیاید و خودش را نبازد.

 

اگر کودک ۵ ساله‌تان اصرار دارد برای نخستین باربسکتبال بازی کند، بگذارید اینکار را بکند. یا اگر دخترتان دوست دارد وارد گروه کُر بشود در حالی‌که حتی آوازخواندن ساده را هم بلد نیست، مانعش نشوید. اگر فرزندتان در هدفش پیروز نشد، حالا وقت آن هست که حضورتان را پررنگ کنید و به او یاد بدهید چگونه از این فرصت، چیزهای اخیر یاد بگیرد تا بر موانع و ناامیدی‌اش غلبه کند.

 

۵. بگذارید احساسات منفی را تجربه کند و در شرایط ناراحت کننده قرار بگیرد

بهتر هست در برابر وسوسه‌ي همه ي وقت حامی بودن مقاومت کنید و بگذارید فرزندتان تجربه‌ي ناخوشایند را هم از سر بگذراند. یک نوجوان باید یاد بگیرید با هیجانات منفی‌اش مثل اضطراب، خشم، اندوه و تنهایی چطور کنار بیاید. تجربه کردن این احساسات و فراگرفتن شیوه‌ي مدیریت انها، به فرزندتان اعتماد بنفس داده و توانایی‌اش را برای رویارویی با نارحتی‌هاي اجتناب ناپذیر زندگی تقویت میکند.

 

حتی خیلی مفید هست که اجازه دهید فرزندتان گاهی در شرایط جسمی ناخوشایند قرار بگیرد. اگر دوست دارد در سرمای هوای بیرون، شلوارک بپوشد، بگذارید اینکار را بکند. یا اگر فراموش کرده ناهارش را با خود ببرد، بگذارید گرسنه بماند. پیامدهایی که تجربه میکند، درس‌هایي ارزشمند، ضروری و به یادماندنی میباشند.