یک نفر فریاد زد... به دادم میرسی ؟!

ﺯﺍـﺌﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﻡ، ﺁﻗـﺎ ﺑـﻪ ﺩﺍﺩﻡ
ﻣـﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﻢ، ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ، ﺗﻨﻬﺎ؛ ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﮔـﺮﭼـﻪ ﺁﻫـﻮ ﻧﯿـﺴﺘـﻢ؛ ﺍﻣﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ
ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺍﻡ
ﺿﺎﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﻫﻮﻫـﺎ، ﺑـﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﺍﺯ ﮐﺒﻮﺗﺮﻫﺎ ﮐـﻪ ﻣﯽ ﭘـﺮﺳﻢ،
ﻧﺸﺎﻧـﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ
ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ، ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﻣﺎﻫـﯽ ﺍﻓـﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮ ﺧـﺎﮐﻢ، ﻟﺒـﺎﻟـﺐ
ﺗﺸﻨـﮕـﯽ
ﭘـﻬﻨﻪ ﺁﺑﯽ ﺗـﺮﯾﻦ ﺩﺭﯾـﺎ؛ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ
ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﻣـﺎﻩِ ﻧـﻮﺭﺍﻧﯽِ ﺷﺐ ﻫـﺎﯼ ﺳﯿـﺎﻩِ
ﻋـﻤﺮِ ﻣـﻦ
ﻣﺎﻩِ ﻣﻦ، ﺍﯼ ﻣﺎﻩِ ﻣﻦ؛ ﺁﯾﺎ ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
ﻣﻦ ﺩﺧﯿﻞ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺑـﻪ
ﭼﺸﻤﺖ ﺑﺴﺘـﻪ ﺍﻡ
ﻫﺸﺘﻤﯿﻦ ﺩﺭﺩﺍﻧﻪ ﺯﻫﺮﺍ ‏( ﺱ ‏) ، ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟
*
ﺑـﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﺸﻬﺪ، ﻣﺴﺎﻓﺮﻫﺎ،
ﻫﯿﺎﻫـﻮﯼ ﺣـﺮﻡ
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ : ﺁﻗﺎ ! ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ
ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟